Auguste Perret
Auguste Perret (Elsene, België, 12 februari 1874 - 25 februari 1954) was een Frans architect. Hij was gespecialiseerd in gewapend beton. Sinds 2005 staat zijn ontwerp van Le Havre op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.
August Perret kreeg, net als zijn broer Gustave Perret, al vroeg te maken met bouwconstructies via het bedrijf van zijn vader. Bij zijn studie aan de Parijse École des Beaux-Arts leerde Auguste de klassieke principes van proportie en composities van zijn tutor Julien Guadet.[1]
Vanaf 1940 doceerde Perret zelf aan de École des Beaux-Arts. Hij won in 1948 de Koninklijke gouden medaille van de Royal Institute of British Architects, en in 1952 de Gouden Medaille van het American Institute of Architects.
Werk
Voorbeelden van het werk van Perret:
- Rue Franklin, appartementen, Parijs, 1902-1904
- Garage Ponthieu, Parijs, 1905
- Het art-nouveaugebouw Théâtre des Champs-Élysées, Parijs, 1913
- De muziekhal van de École Normale de Musique de Paris
- De betonnen kathedraal in Le Raincy, Frankrijk, 1923.
- Het stadhuis, de Saint-Joseph kerk en verdere reconstructie van Le Havre na de Tweede Wereldoorlog, 1949-1956. Deze stad heeft geleden onder grootschalige vernietiging.
- Het Station van Amiens, 1955
Externe links
- Flickr
- Vanwege het ontbreken van het panoramarecht in Frankrijk, bestaan er slechts weinig vrije afbeeldingen van het werk van Perret. Zie daarom Google
Bronnen, noten en/of referenties
|
 |
Zie de categorie Auguste Perret van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |