Argentijnse volleybalploeg (mannen)

De Argentijnse mannenvolleybalploeg is de vertegenwoordigende nationale ploeg van Argentinië op internationaal volleybalniveau. Het team maakte zijn olympisch debuut in 1984, toen de selectie als zesde eindigde bij de Olympische Spelen in Los Angeles. Het beste olympische resultaat uit de geschiedenis volgde vier jaar later, toen de ploeg de bronzen medaille won in Seoul.

Argentinië
AssociatieFederación del Voleibol Argentino
Opgericht2003
Websitewww.feva.org.ar
Portaal    Sport

Prestaties

Olympische Spelen
  • 1964 — Geen deelname
  • 1968 — Geen deelname
  • 1972 — Geen deelname
  • 1976 — Geen deelname
  • 1980 — Geen deelname
  • 1984 — 6de plaats
Daniel Castellani, Hugo Conte, Alcides Cuminetti, Alejandro Diz, Waldo Kantor, Eduardo Martínez, Raúl Quiroga, Jon Emili Uriarte, Carlos Wagenpfeil en Leonardo Wiernes.
Daniel Castellani, Daniel Colla, Hugo Conte, Juan Carlos Cuminetti, José De Palma, Alejandro Diz, Waldo Kantor, Eduardo Martínez, Raúl Quiroga, Jon Emili Uriarte, Carlos Weber en Claudio Zulianello.
  • 1992 — Geen deelname
  • 1996 — 8de plaats
Fernando Borrero, Jorge Elgueta, Sebastián Firpo, Sebastián Jabif, Leandro Maly, Guillermo Martínez, Marcos Milinkovic, Pablo Pereira, Guillermo Quaini, Eduardo Rodríguez, Alejandro Romano en Carlos Weber. Bondscoach: Daniel Castellani.
Jerónimo Bidegain, Hugo Conte, Sebastián Firpo, Christian Lares, Leandro Maly, Pablo Meana, Marcos Milinkovic, Leandro Patti, Pablo Pereira, Juan Pablo Porello, Alejandro Spajic en Carlos Weber. Bondscoach: Carlos Getzelevich.
Jerónimo Bidegain, Santiago Darraidou, Jorge Elgueta, Hernán Ferraro, Gastón Giani, Diego Gutiérrez, Pablo Meana, Marcos Milinkovic, Leonardo Patti, Pablo Peralta, Gustavo Porporatto en Alejandro Spajic. Bondscoach: Alberto Armoa.
  • 2008 — Geen deelname
  • 2012 — 5de plaats
Gabriel Arroyo, Nicolas Bruno, Iván Castellani, Facundo Conte, Pablo Crer, Luciano De Cecco, Alexis González, Federico Pereyra, Cristian Poglajen, Rodrigo Quiroga, Sebastian Solé en Nicolás Uriarte. Bondscoach: Carlos Weber.
  • 2016 — Kwart finale - 5de - 8e plaats
Nicolás Bruno, Martín Ramos, Cristian Poglajen, Facundo Conte, Demián González, José Luis González, Sebastian Solé, Bruno Lima, Ezequiel Palacios, Pablo Crer, Luciano De Cecco en Alexis González. Bondscoach: Julio Velasco.

Wereldkampioenschap
  • 1949 — Geen deelname
  • 1952 — Geen deelname
  • 1956 — Geen deelname
  • 1960 — 11de plaats
  • 1962 — Geen deelname
  • 1966 — Geen deelname
  • 1970 — Geen deelname
  • 1974 — Geen deelname
  • 1978 — 22ste plaats
  • 1982 — Brons
  • 1986 — 7de plaats
  • 1990 — 6de plaats
  • 1994 — 13de plaats
  • 1998 — 11de plaats
  • 2002 — 6de plaats
Marcos Milinkovic, Jorge Elgueta, Gustavo Porporatto, Javier Weber, Hugo Conte, Hernan Ferraro, Alejandro Spajic, Jeronimo Bidegain, Santiago Darraidou, Leonardo Patti, Pablo Meana, Gaston Giani en Nautico Hacoaj. Bondscoach: Carlos Getzelevich.
  • 2006 — 13de plaats
  • 2010 — 9de plaats
Martín Blanco Costa, Facundo Conte, Pablo Crer, Luciano de Cecco, Mariano Giustiniano, Alexis González, Demián González, Franco López, Lucas Ocampo, Federico Pereyra, Rodrigo Quiroga, Gustavo Scholtis, Sebastián Sole en Nicolás Uriarte. Bondscoach: Carlos Weber.
  • 2014 — 11de plaats
Sebastián Garrocq, Facundo Conte, Sebastián Closter, Pablo Crer, Santiago Darraidou, Luciano De Cecco, Javier Filardi, José Luis González, Gustavo Porporatto, Rodrigo Quiroga, Martín Ramos, Sebastián Solé, Alejandro Toro en Nicolás Uriarte. Bondscoach: Julio Velasco.

Pan-Amerikaanse Spelen
  • 1955 — Geen deelname
  • 1959 — Geen deelname
  • 1963 — Brons
  • 1967 — 7de plaats
  • 1971 — Geen deelname
  • 1975 — Geen deelname
  • 1979 — Geen deelname
  • 1983 — Brons
Daniel Castellani, Hugo Conte, Alcides Cuminetti, Alejandro Diz, Carlos Getzelevich, Waldo Kantor, Eduardo Martínez, Daniel Quiroga, Raúl Quiroga, Jon Emili Uriarte, Carlos Wagenpfeil en Leonardo Wiernes.
Fabián Barrionuevo, Fernando Borrero, Jorge Elgueta, Sebastián Jabif, Christian Lares, Marcos Milinkovic, Pablo Pereira, Guillermo Quaini, Eduardo Rodríguez, Alejandro Romano, Camilo Soto en Carlos Weber. Bondscoach: Daniel Castellani[1].
  • 1999 — 4de plaats
  • 2003 — Geen deelname
  • 2007 — 6de plaats
Rodrigo Aschemacher, Ignacio Bernasconi, Lucas Chávez, Leandro Concina, Luciano De Cecco, Franco Giachetta, Gastón Giani, Martín Meana, Marcos Milinkovic, Lucas Ocampo, Gustavo Scholtis en Diego Stepanenko. Bondscoach: Jon Emili Uriarte
Nicolas Bruno, Iván Castellani, Maximiliano Cavanna, Pablo Crer, Maximiliano Gauna, Mariano Giustiniano, Franco López, Federico Pereyra, Gonzalo Quiroga, Sebastián Solé, Alejandro Toro en Nicolás Uriarte. Bondscoach: Carlos Weber
Sebastian Closter, Facundo Conte, Pablo Crer, Luciano de Cecco, Javier Filardi, Maximiliano Gauna, José Luis González, Rodrigo Quiroga, Martín Ramos, Sebastian Sole, Nicolas Uriarte en Luciano Zornetta. Bondscoach: Julio Velasco
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.