Apostolische vaders

De term apostolische vaders is voor het eerst gebruikt door J. B. Cotelier die in 1672 is begonnen met het verzamelen en bijeenbrengen van deze documenten. Op dit moment worden tot de documenten van de apostolische vaders gerekend:

• De zeven brieven van Ignatius van Antiochië
• De brief van Polycarpus van Smyrna
• Martyrium Polycarpi (een tekst over de marteldood van Polycarpus)
• De twee brieven van Clemens I van Rome[1][2]
• Het onderwijs van de twaalf apostelen, de Didachè[3]
• De brief van Barnabas[4]
• Fragmenten van Papias
• De brief aan Diognetus[5]
• De apologie van Quadratus
• De herder van Hermas[6]

Soms zijn de opstellers van deze documenten onbekend. Bekende schrijvers waren:

• Paus Clemens I-- Eerste Brief van Clemens aan de christenen van Korinthe.
• Polycarpus van Smyrna – Brief van Polycarpus aan Philippi.
• Ignatius van Antiochië – 7 Brieven.
• Papias van Hierapolis – fragmenten van zijn boeken.

Van Ignatius en Polycarpus is bekend dat zij als martelaar gestorven zijn.

• Hermas was een broer was Paus Pius I. Mogelijk is hij slaaf geweest.

De vaders citeren dikwijls uit het Nieuwe Testament en zijn daardoor een bron voor de tekstkritiek van de Bijbel. Doordat bekend is waar ze leefden en wanneer, kan een bepaalde variant gekoppeld worden aan een plaats en een tijd, en kunnen er families van teksten gevormd worden: er wordt onderscheid gemaakt tussen de Byzantijnse, Caesareaanse, Westerse en de Alexandrijnse tekst.

In het Nederlandse taalgebied bestaat een uitstekende bewerking en uitgave met toelichtingen. Apostolische Vaders I en II, Dr. A.F.J. Klijn, ISBN 978-90-242-0167-9

• Apocriefen van het Nieuwe Testament
• Christendom van A tot Z
• Lijst van vroege christelijke schrijvers
• Pseudepigrafen
• Vroege christendom

• Engelse vertalingen van de apostolische vaders