Apolo Ohno

Op de 1000 meter gingen in de finale vier van de vijf finalisten onderuit, waaronder Ohno. De enige man die niet viel, Steven Bradbury, won de race en Ohno werd tweede doordat hij snel weer ter been was.

De 1500 meter liep voor Ohno nog beter af. Het was de Zuid-Koreaan Kim Dong-sung die als eerste over de finish kwam, maar vanwege het hinderen van Ohno werd Kim gediskwalificeerd. De als tweede gefinishte Ohno won het goud. De frustratie in Zuid-Korea was groot. In de zomer die volgde speelde het Zuid-Koreaans voetbalelftal op het WK voetbal in de pouleronde tegen de VS. Na een 0-1-achterstand voor de Zuid-Koreanen bij rust scoorden ze na rust de gelijkmaker waarna een groot deel van het elftal schaatsbewegingen maakt om de zoete wraak duidelijk te maken.

Tijdens de Olympische Spelen van 2006 in Turijn viel Ohno in de halve finales af op de 1500 meter, de afstand die hij vier jaar eerder won. In de finale van de 500 meter kwam Ohno in het begin op kop, gaf die positie niet meer weg en reed zo naar de gouden plak. In de teamwedstrijd won hij met de Amerikaanse ploeg een bronzen plak.

Ohno deed meerdere malen mee aan wereldkampioenschappen shorttrack. Hij won hierbij elf individuele medailles met als belangrijkste resultaat de wereldtitel overall bij het wereldkampioenschap 2008, in Gangneung, Zuid-Korea.

Ohno won vrij onverwacht zilver op de 1500 meter tijdens de Olympische Spelen van 2010 in Vancouver. In de laatste ronde lagen drie Koreanen op kop, maar in de laatste bocht voor de finish gingen er twee onderuit waardoor Ohno tweede kon worden.