Anthony Modderman
Anthony Ewoud Jan Modderman (Winschoten, 27 september 1838 - 's-Gravenhage, 7 augustus 1885) was een Nederlands politicus.
Anthony Ewoud Jan Modderman
| ||||
 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Anthony Ewoud Jan Modderman | |||
| Geboren | 27 september 1838 | |||
| Overleden | 7 augustus 1885 | |||
| Partij | liberaal | |||
| Politieke functies | ||||
| 1879 - 1883 | Minister van Justitie | |||
| 1885 - 1885 | Raadsheer Hoge Raad der Nederlanden | |||
| Parlement.com (biografische informatie) | ||||
| ||||
Modderman, zoon van het liberale Kamerlid Hendrik Jacob Herman Modderman en Adriana Sibilla Catharina Emmen, was een liberale strafrechtgeleerde uit een aanzienlijke Groningse familie, die minister van Justitie werd in het conservatief-liberale kabinet-Van Lynden van Sandenburg. Hij was al op zeer jonge leeftijd hoogleraar in Amsterdam en na zes jaar benoemd aan de Rijksuniversiteit Leiden.
Hij was meer een geleerde dan een staatsman. Hij bracht onder meer de Drankwet en de Auteurswet tot stand. Zijn voornaamste prestatie was echter de vaststelling van een nieuw Wetboek van Strafrecht. Bij de voorbereiding daarvan had hij als lid van een staatscommissie al een belangrijke rol gespeeld. Ook zijn proefschrift in 1863 was gewijd aan de hervorming van de strafwetgeving.
Doodstraf
Modderman was een tegenstander van de doodstraf en verdedigde deze opvatting in 1880 tegenover de mening van een Kamermeerderheid, die voor de doodstraf was. Een opvatting die onder meer verwoord werd door Johannes Hendricus Donner, de betovergrootvader van de latere minister Piet Hein Donner. Naar de visie van deze laatste hield Modderman een magistraal betoog en Donner verdedigde op zijn beurt als tegenstander van de doodstraf die opvatting in een spoeddebat in 2002. Modderman wist door zijn betoog te voorkomen dat een amendement voor handhaven van de doodstraf werd ingediend.[1]
Nevenfuncties
- Modderman was onder meer buitengewoon hoofdbestuurder van het Nederlandsch Genootschap tot Zedelijke Verbetering der Gevangenen, de in 1823 opgerichte eerste reclasseringsorganisatie in Nederland.
- Ook was hij in de periode van 1863 tot 1884 bestuurslid en voorzitter van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen.[2]
- Tevens spande hij zich in voor de dierenbescherming en de bestrijding van drankmisbruik. Hij was erelid van de Volksbond tegen Drankmisbruik en Nederlandsche Vereeniging tot Afschaffing van Sterken Drank te Den Haag.[2]
Onderscheidingen
Modderman was ridder en commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw, ridder-grootkruis in de Orde van Franz Joseph van Oostenrijk en ridder 1e klasse in de Orde van Sint Anna van Rusland.
Bibliografie
- L'abolition de la peine de mort (1880) uitg. La Haye
- De Methode der wetenschap van het strafrecht (1871) uitg. Van Doesburgh, Leiden (inaugurale rede)
- Straf - geen kwaad (1864) uitg. Frederik Muller, Amsterdam
- De hervorming onzer strafwetgeving: kritische beschouwing der Wet van 29 Juni 1854 (Staatsblad no. 102) "houdende eenige veranderingen in de straffen op misdrijven gesteld" (Eerste gedeelte) (1863) uitg. Van Stockum, s-Gravenhage (proefschrift Leiden)
 |
Zie de categorie Anthony Modderman van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Robert Fruin |
Rector magnificus van de Universiteit Leiden 1878-1879 |
Opvolger: Hendrik Kern |
| Voorganger: H.J. Smidt |
Minister van Justitie 1879-1883 |
Opvolger: M.W. baron du Tour van Bellinchave |