Ansuya Blom

Blom werkt sind 1978 als kunstenaar. [1]. Blom volgde haar opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en Ateliers '63 in Haarlem.[2]

Zij exposeerde onder andere in Museum Fodor, Amsterdam, in het Haags Gemeentemuseum, Den Haag en het Stedelijk Museum Amsterdam.[3] Haar films werden o.a. getoond in het Museum of Modern Art in New York en tijdens diverse jaargangen van het International Film Festival Rotterdam (IFFR).[2]

Sinds de jaren 90, van de vorige eeuw, is zij ook betrokken als adviseur voor de studenten aan de Rijksakademie voor Beeldende Kunsten.[4] Ook heeft zij gewerkt als docente aan de Christelijke Hogeschool van de Kunsten Constantijn Huygens in Kampen, van 1978 tot 1985.[5]

Blom wordt beschreven als een schilderes van een intieme benauwende wereld waarin het uitgeleverd zijn van de mens aan zijn lichaam centraal staat. Hersenen, lever, hart en gangenstelsels van darmen, en daarnaast bedden, gevels en vensters vormen een mysterieus systeem waarin aarzelende lijnen verbindingen aangeven. Haar werk concentreert zich op de frictie tussen het individu en de externe omgeving en de misvattingen en verwarring die daardoor ontstaat.[1]

Voor diverse tekeningen liet zij zich inspireren door teksten van o.a. Ellen West, Søren Kierkegaard en teksten van de Native American Poetry.[1]