Anna Woltz

Woltz heeft haar opleiding gevolgd aan de Montessorischool Waalsdorp en het Gymnasium Haganum. Woltz begon met schrijven toen ze twaalf jaar oud was. Haar verhalen verdwenen toen nog diep in een kast en waren niet bedoeld voor publicatie. Toen ze vijftien jaar oud was besloot ze te schrijven over een onderwerp waar ze wat van af wist: het leven op school. In de Volkskrant publiceerde zij een jaar lang onder de naam Rebecca Maart wekelijks een column over het leven op het Haagse Gymnasium Haganum. Aan het einde van het jaar werden de columns gebundeld in het boekje Overleven in 4b. Haar eerste kinderboek, Alles kookt over, schreef Woltz toen zij zeventien jaar oud was. De verhalen voor dit boek verzon ze in de keuken, als ze haar handen niet kon gebruiken om een boek vast te houden en daarom in haar hoofd haar eigen verhalen verzon.

Na haar middelbareschooltijd studeerde Woltz geschiedenis aan de Universiteit Leiden. In die periode schreef Woltz een column in de Volkskrant (Geboren in '81, tussen 2005 en 2009) en interviewde ze verscheidene mensen over denken en dromen voor Vrij Nederland (2006).

Woltz tijdens een schoolbezoek aan het Esdal College (2017)

In Black box uit 2007 staan de belevenissen centraal van een groep kinderen die meedoen aan een Big Brother-achtig televisieprogramma. Omdat ook de gebeurtenissen van de programmaredactie worden verhaald is in feite sprake van een kadervertelling die zich op twee niveaus afspeelt. In september 2012 won Woltz de Thea Beckmanprijs voor haar boek Ik kan nog steeds niet vliegen (2012). De jury stelde zeer onder de indruk te zijn van de wijze waarop Woltz het zware thema van de Tweede Wereldoorlog terloops maar zeer doeltreffend aansnijdt "via deze adolescentenpastorale op het Deense platteland. Echt zo'n boek waarvan je het jammer vindt dat je het uit hebt."[2]

Haar verkoopsucces Honderd uur nacht (2014), dat lovende kritieken kreeg, werd in 2015 getipt als belangrijkste kanshebber op drie literaire prijzen: de Woutertje Pieterse Prijs, de Prijs van de Jonge Jury en de Gouden Lijst.[3] De roman leverde haar eind 2015 de Nienke van Hichtum-prijs voor het beste jeugdboek op. In het populaire televisieprogramma De wereld draait door werd Honderd uur nacht de zogeheten leestip van de maand april 2015.[4]

In opdracht van het CPNB schreef Anna Woltz Haaientanden, het kinderboekenweekgeschenk van 2019. [5]

• 2010 prijs voor het mooiste boek van de Vlaamse Kinder- en Jeugdjury in de categorie 10-12 met Red mijn hond, in de leeftijdscategorie 8-10 jaar.
• 2012 Thea Beckmanprijs met Ik kan nog steeds niet vliegen
• 2014 Vlag en Wimpel voor Mijn bijzonder rare week met Tess
• 2015 Thea Beckmanprijs voor Mijn bijzonder rare week met Tess
• 2015 Nienke van Hichtum-prijs voor Honderd uur nacht
• 2016 Zilveren Griffel en Gouden griffel voor Gips[1]
• 2017 Zilveren Griffel voor Alaska
• 2018 Vlag en Wimpel voor Zondag maandag sterrendag
• 2018 Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen voor Alaska[6]

Anna Woltz is een dochter van de journalist Wout Woltz, die onder meer van 1983-1989 hoofdredacteur van NRC Handelsblad was.

• Overleven in 4b (1998 Nijgh & Van Ditmar)
• Alles kookt over (2002, Leopold)
• Het geheim van ons vuur (2004, Leopold)
• Post uit de oorlog (met Wout Woltz, 2006, Leopold)
• Aangespoeld (2007, Leopold)
• Black box (2007, Leopold)
• Red mijn hond! (2008, Leopold)
• Tien dagen in een gestolen auto (2008, Leopold)
• Onweer (2009, Leopold)
• De pizza-spion (2009, Leopold)
• Meisje nummer achttien (2010, Leopold)
• Evi, Nick en ik (2011, Leopold)
• Het geheim van held nummer 6 (2011, Leopold)
• Meisje van Mars (2011, Querido)
• Nacht in het poppenhuis (2011, Haags Gemeentemuseum/Leopold)
• Ik kan nog steeds niet vliegen (2012, Leopold)
• Mijn bijzonder rare week met Tess (2013, Querido)
• Honderd uur nacht (2014, Querido)
• Gips (2015, Querido)
• Alaska (2016, Querido)
• Zondag maandag sterrendag (2017, Querido)
• Haaientanden (2019, CPNB)

• Website van Anna Woltz
• Anna Woltz bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)