Anna Karina

Haar moeder, eigenaresse van een kledingzaak, was een jaar na Karina's geboorte door de vader verlaten. Ze werd de eerste jaren opgevoed door haar grootouders en woonde daarna in een pleeggezin, totdat ze als achtjarige terugkeerde naar haar moeder. Als kind liep ze vaak weg van huis en ze gaf later te kennen dat ze in haar jeugd veel liefde was tekortgekomen.

Na weer een ruzie met haar moeder vertrok ze in 1958 op 17-jarige leeftijd definitief naar Parijs. Ze zong in cabarets en werkte als model voor Coco Chanel en Pierre Cardin. In 1959 maakte ze haar filmdebuut in de hoofdrol (tevens de enige rol) in de Deense korte film Pigen og skoene (Het meisje en de schoenen) van Ib Schmedes, die een prijs won bij het Filmfestival van Cannes.

Ze leerde de Frans-Zwitserse filmregisseur Jean-Luc Godard kennen en trouwde met hem in 1961. Aldus kwam ze in de Franse filmwereld terecht. Voor haar rol in Une femme est une femme (1961) kreeg ze een Zilveren Beer op het filmfestival van Berlijn. In totaal verleende ze haar medewerking aan zeven films van Godard.

In de loop der jaren kreeg ze rollen aangeboden van heel wat andere cineasten, hoofdzakelijk filmauteurs zoals Jacques Rivette, Agnès Varda, Luchino Visconti, André Delvaux, Benoît Jacquot, Rainer Werner Fassbinder en Raoul Ruiz.

Karina regisseerde twee films. Ze ontwikkelde ook een carrière als zangeres. In de loop der jaren schreef ze vier romans.

In 1961 trad Karina in het huwelijk met Jean-Luc Godard. In 1968 scheidde ze van hem. Karina trouwde in totaal vijf keer. Tussen 1968 en 1974 was ze gehuwd met acteur Pierre Fabre. In 1978 trouwde ze voor de derde keer, met acteur en filmregisseur Daniel Duval. In 1982 werd ze de vrouw van de Amerikaanse filmregisseur Dennis Berry.

Anna Karina overleed in 2019 op 79-jarige leeftijd aan kanker.[1]