Anita Loos

Anita Loos werd geboren in 1889 als Corinne Anita Loos. Ze was als kind reeds gefascineerd door theater en schrijven. In 1911 schreef Loos het scenario voor het stuk The New York Hat. Dit scenario werd een groot succes. Het werd in 1912 verfilmd met toenmalige filmsterren Mary Pickford, Lillian Gish en Lionel Barrymore. In 1916 schreef ze, opnieuw voor D.W. Griffith, die ook The New York Hat had geregisseerd, Intolerance. Ze schreef in totaal het scenario voor vijf films van D.W. Griffith.

Omdat Griffith hierna langere films wilde maken, ging ze samenwerken met John Emerson, die later haar echtgenoot zou worden. Samen schreven ze verschillende films voor Douglas Fairbanks zoals The Americano. Samen met haar echtgenoot en scenariste Frances Marion ging ze werken onder één groepsnaam: Loos, Emerson en Marion. Het trio verhuisde naar New York, waar een driehoeksverhouding zorgde voor ergernis. Ze schreven scenario's voor films met onder meer Marion Davies en Constance Talmadge.

In de jaren '20 begon Loos met het schrijven van kortverhalen voor Harper's Bazaar. De verhalen hadden een seksueel getinte ondertoon en had als hoofdpersonage ene Lorelei Lee. Door het succes van deze reeks, publiceerde ze een boek, genaamd Gentlemen Prefer Blondes. Dit boek werd meermaals verfilmd, waarvan de meest bekende editie deze is met in de hoofdrollen Marilyn Monroe en Jane Russell. In de periode dat ze dit boek schreef, 1925, zat haar relatie met Emerson in een dal en ging ze veelvuldig om met journalist H.L. Mencken.

In 1927 schreef Loos het vervolg op Gentlemen Prefer Blondes, genaamd But Gentlemen Marry Brunettes. In 1929 verloor het koppel Emerson-Loos veel geld door de beurscrash van 1929. In 1931 verdiende Loos opnieuw 1000 dollar per week door in te gaan op een aanbod van Irving Thalberg. Loos schreef in 1932 Red-Headed Woman met in de hoofdrol Jean Harlow. Na de dood van Thalberg in 1936 tekende Loos een sterk verbeterd contract bij Samuel Goldwyn van United Artists, hoewel ze zich dit later zou beklagen.

Emerson werd in deze periode schizofreen. Loos, die haar geld afstond aan Emerson, werd depressief en vroeg de scheiding aan. Ze kocht zichzelf uit bij United Artists en tekende voor MGM, waarvoor ze reeds samenwerkte in de tijd van Thalberg. Ze raakte bevriend met Paulette Goddard, maar haar relatie met MGM raakte verzuurd. Toen regisseur Hunt Stromberg MGM verliet, de laatste met wie ze goed kon samenwerken bij MGM (in tegenstelling tot haar relatie met Adolph Zukor) verliet ze even later de studio ook.

In 1946 verliet ze Hollywood en keerde terug naar New York. Hier werkte ze opnieuw samen met Frances Marion en Helen Hayes.

In 1956 overleden zowel Emerson als de echtgenoot van Helen Hayes. Loos bleef de rest van haar leven verder schrijven. In 1981 overleed Loos aan een longinfectie op 92-jarige leeftijd.