Andriamihaja

Andriamihaja behoorde tot de Tsimiambolahy-clan uit Namehana. Hij diende als majoor-generaal onder Ranavalona's voorganger Radama I. Hij en drie andere officieren (Andriamamba, Rainijohary en Ravalontsalama) steunden Ranavalona bij haar pogingen om Radama na zijn dood op te volgen.[1] Nadat Ranavalona de troon besteeg, werd Andriamihaja tot Generaal van de artillerie-divisie gepromoveerd.

Ranavalona I met haar neef Ramboasalama en Prins Rakoto

Andriamihaja was getrouwd, maar had ook een geheime relatie met de koningin en men neemt aan dat hij de vader was van haar zoon Rakoto (voluit Rakotosehenondradama: 'zoon van Radama'), die op 23 september 1829 in de Rova van Antananarivo werd geboren. Rakoto, die Ranavalona later zou opvolgen als Radama II, werd officieel erkend als zoon van Radama I, ondanks het feit dat Radama I meer dan een jaar dood was.

Aan het hof van Ranavalona bestonden twee facties: een progressieve factie die de door Ranavalona verbroken banden met Europa wilden vernieuwen en een conservatieve factie die juist de Merina-tradities wilden bewaren en de grenzen voor Europa definitief wilden sluiten. Als leider van de progressieve factie verleende Andriamihaja hulp aan de missionarissen van het Londens Zendingsgenootschap, maar kreeg hij veel vijanden aan het hof. De leiders van de conservatieve factie, de broers Rainimaharo en Rainiharo, waren ook favorieten van de koningin, aangezien ze allebei bewakers waren van Ranavalona's favoriete sampy (koninklijk amulet). Mogelijk waren ook zij beiden minnaars van de koningin. De twee broers drongen aan op het doodvonnis van Andriamihaja, die Ranavalona uiteindelijk tekende.

In september 1830 werd Andriamihaja beschuldigd van verraad en hekserij en werd in zijn eigen huis gedood. Andriamihaja werd vervolgens in het bijzijn van Ranavalona begraven in zijn familiegraf in Namehana. Naar verluidt kreeg Ranavalona spijt van haar beslissing en verscheen haar overleden minnaar nog maanden in haar nachtmerries. In een poging om weer rust te krijgen liet ze Andriamihaja's woning verbranden en werden de verkoolde resten van de klif Ampahamarinana gegooid. Ook werden Andriamihaja's vrouw, zijn zuster en een van zijn dienstknechten veroordeeld tot medeplichtigheid en vervolgens gewurgd en verbrand.

Rainiharo, een van de aanstichters van Andriamihaja's executie, volgde hem op in de functie van premier.