Albert Wetterman

Het huwelijk dat op 13 mei 1826 gesloten werd tussen Albert Wetterman en zijn vrouw Gerritdina Lankhorst kende veel problemen. Gerritdina was ziekelijk en leed aan tuberculose. De diaconie stelde hierom extra hulp in de huishouding beschikbaar. Eind 1836 verdween de aangestelde dienstmaagd Janna echter plotseling. Toen zij in januari 1837 terugkeerde bij het gezin, bleek zij te zijn bevallen van een zoon, Johannes (Heino, 13 januari 1837 - Zwolle 2 maart 1883). Albert Wetterman besloot hierop dat Janna en haar kind bij de familie in huis mochten komen wonen, hetgeen leidde tot boosheid bij zijn vrouw. Ook zorgde dit voor veel geroddel in Wijhe.

Op 3 februari 1837 overleed Gerritdina met veel pijn en hevige krampen. Samen met de eerdere gebeurtenissen was dit voor de burgemeester van Wijhe, Gilles Schouten, aanleiding om een onderzoek te laten instellen naar de doodsoorzaak. Er werd besloten dat er een lijkschouw moest plaatsvinden op het lichaam van Gerritdina Lankhorst. Albert Wetterman protesteerde hiertegen.
In de nacht van 5 op 6 februari 1837 vatte het huis van de familie vlam. Hierdoor dreigde het stoffelijk overschot van Gerritdina ten prooi te vallen aan vlammen. Zij lag opgebaard. Buren wisten echter de kist met het lichaam op tijd in veiligheid te brengen. Naar aanleiding van deze brand werd Albert Wetterman gearresteerd. Zijn kinderen werden ondergebracht bij familie.

Het lichaam van Gerritdina werd in het Pestengasthuis onderzocht door arts Isaac Deen die, na sectie te hebben gedaan, vaststelde dat ze vergiftigd was. Hierop legde Wetterman een bekentenis af en verklaarde dat hij haar vergiftigd had met rattengif dat hij gekocht had bij apotheker Revius in de Diezerstraat. Hij had dit rattengif gemengd met poedersuiker en opgediend als ware het een medicijn. Ook bekende hij dat hij de vader was van het kind van dienstmaagd Janna. De brand in zijn woonhuis bekende hij echter niet.

Op vrijdag 7 juli rond 12 uur in de middag werd het vonnis voltrokken op de Grote Markt. Wetterman werd hiervoor vanuit het stadhuis, via de Korte Ademhalingssteeg, naar het schavot geleid en aldaar opgehangen. Hij werd begraven op het Broerenkerkhof.