Al Di Meola

Al Di Meola studeerde aan het Berklee College of Music in Boston. Al in 1972 speelde Di Meola in het kwintet van toetsenist Barry Miles en twee jaar later, op 19-jarige leeftijd, werd hij ontdekt door de pianist Chick Corea en en werd hij opgenomen in zijn muziekgroep Return to Forever, waartoe naast Chick Corea, Stanley Clarke en Lenny White behoorden. Met hen toerde hij over de hele wereld. Samen met Return to Forever ontving hij in 1975 de Grammy Award voor de «beste jazz-vertolking van een band».

Het populaire tijdschrift Guitar Player kende hem de titel «Best New Talent» toe. In 1976 bracht hij zijn eerste soloalbum uit, dat een succes was. Tegelijkertijd was hij lid van het Go-project van Stomu Yamashta. Hij werd ook erkend door Guitar Player in 1977 als «Best Jazz Guitarist» en zijn tweede album als «Best Guitar LP». Hij was de jongste gitarist die deze prijzen ooit ontving. In het algemeen kreeg hij deze titel vier keer. Guitar Player maakte hem ook drie keer tot «Beste akoestische gitarist» en nam hem op in zijn Gallery of Greats in 1981, naast muzikanten als Leo Kottke en Andrés Segovia. In hetzelfde jaar was hij te gast op het legendarische concert van Frank Zappa op 17 november in het Ritz in New York. Het East Coast-concert, opgenomen door WLIR FM-radio, werd uitgezonden op de radio. In de jaren 1970 werd Di Meola ook beschouwd als 'de snelste gitarist ter wereld'.

In 1981 nam hij met gitaristen John McLaughlin en Paco de Lucía het beroemde livealbum Friday Night in San Francisco op, waarvan meer dan twee miljoen exemplaren werden verkocht. 1982 volgde het studioalbum Passion, Grace & Fire. In 1996 probeerde het briljante trio voort te bouwen op eerdere successen met The Trio, een ander studioalbum en een reünietournee. Met zijn formatie New World Sinfonia, waarin Peo Alfonsi de afgelopen jaren werd opgenomen, presenteerde hij ook wereldmuziekmateriaal. Aan het begin van de Golfoorlog in 1991 speelden Di Meola en de Israëlische muzikant David Broza voor Amerikaanse soldaten in Israël uit patriottische motivatie ("Ik wilde een oorlog meemaken").

• 1986/1993: Live At Montreux 1986 / 1993
• 1990: The Super Guitar Trio In Concert – Live 1990
• 1992: Al Di Meola (1992)
• 1994: Live At Montreux 1994
• 2004: One Of These Nights – 17. Mai 2004 in Ludwigsburg
• 2007: Speak a Volcano: Return to Electric Guitar (2007)
• 2008: Cosmopolitan Live (2008)
• ????: Friday Night In San Francisco

• Herr der Finger. Interview in: Scala 5/1998, S. 82 ff.
• Picking Techniques ISBN 978-0-7935-1018-4.
• A Guide To Chords, Scales, & Arpeggios ISBN 978-0-7935-2677-2.
• Music – Words – Pictures
• Friday Night in San Francisco ISBN 978-0-7935-1246-1.
• Cielo e Terra ISBN 978-0-7935-1876-0.
• Al Di Meola Solos ISBN 978-0-7935-3671-9.

Al Di Meola op het Jazzfestival Middelburg-NL (24 mei 2010)

• Officiële website
• Al Di Meola Guitar Licks