Adolf II van Nassau-Wiesbaden-Idstein

Adolf was de enige zoon van graaf Walram IV van Nassau-Wiesbaden-Idstein en Bertha van Westerburg,[1][2][3][4] dochter van heer Johan van Westerburg.[1]

Adolf volgde in 1393 zijn vader op.[1][4] Samen met zijn achterneef Filips I van Nassau-Weilburg erfde hij in 1404 van de weduwe van zijn oudoom Rupert van Nassau-Sonnenberg de heerlijkheid Sonnenberg.[5] Adolf was sinds 1404 bestuurder van de bezittingen van de aartsbisschop en keurvorst van Mainz, zijn oom Johan II, in Hessen.[5]

Adolf werd begraven in de Uniekerk te Idstein.

Adolf huwde in maart 1418[1][2][4] met Margaretha van Baden (25 januari 1404[1][2][4] - 7 november 1442),[1][2] dochter van markgraaf Bernhard I van Baden en Anna van Oettingen.[1] Het huwelijkscontract werd gesloten te Worms op 17 maart 1412.[1] Margaretha werd bij haar echtgenoot begraven in de Uniekerk te Idstein.
Uit het huwelijk werden de volgende kinderen geboren:[1][2][3][4]

1. Johan (1419 - 9 mei 1480), volgde zijn vader op.
2. Anna (1421 - 1465), huwde in 1438 met heer Everhard III van Eppstein († tussen 17 november en 24 december 1466).
3. ? Margaretha († 8 juli ....), was non in Klooster Klarenthal bij Wiesbaden en van 1439-1451 abdis van het Sint-Ursulaklooster te Neurenberg.[6]
4. Adolf (ca. 1423 - Eltville, 6 september 1475), was sinds 1461 aartsbisschop en keurvorst van Mainz.
5. Walram, vermeld in 1426, jong overleden.
6. Agnes († 13 juni 1485), huwde vóór 6 maart 1451 met Koenraad VII van Bickenbach († 10 januari 1483). Koenraad was hofmeester van zijn zwager Adolf II van Nassau, aartsbisschop en keurvorst van Mainz.