3C 58
3C 58 is een pulsar met een omringende supernovarest die waarschijnlijk is ontstaan uit een supernova in 1181 op een afstand van 10.000 lichtjaar in het sterrenbeeld Cassiopeia. De massa overschrijdt de Oppenheimer-Volkofflimiet van ongeveer 3-5 zonnemassa's. Sterren van 3-5 zonnemassa's vormen na hun overlijden een neutronenster. De zwaartekracht is daar zo groot, dat elektronen elkaar uit hun orbitaal duwen, volgens het uitsluitingsprincipe van Pauli, en versmelten met protonen tot onder andere neutronen.
3C 58
| ||||
 | ||||
Afbeelding gemaakt door Chandra X-Ray Observatory | ||||
| Type | Pulsar, mogelijk quarkster | |||
| Fysische gegevens | ||||
| Progenitor | Mogelijk SN 1181 | |||
| Waarnemingsgegevens [1] | ||||
| Standaardepoche | J2000 | |||
| Rechte klimming | 02u05m38s | |||
| Declinatie | 64° 49.7' | |||
| Sterrenbeeld | Cassiopeia | |||
| Afstand | 10.000 lichtjaar | |||
| ||||
3C 58 is echter zo zwaar, dat ook de neutronenster niet genoeg tegenkracht kan geven. De neutronen versmelten op hun beurt met elkaar, waardoor 1 groot fermion met een diameter van hooguit enkele tientallen kilometers ontstaat, bekend als quarkster. Het bestaan van quarksterren is nog niet bewezen, maar ontdekkingen zoals de 3C58 lijken de theorie wel te ondersteunen.
Referenties
- (en) 3C58 in SIMBAD
- (en) Pulsar Gives Insight on Ultra Dense Matter and Magnetic Fields, Chandra X-ray Observatory Center, 20 februari 2009
- (en) Cosmic X-rays May Reveal New Form of Matter, Chandra X-ray Observatory Center, 16 juli 2009
 |
Zie de categorie 3C 58 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |