(Don't let them) Stop the music

Letty Jo Randell was lid van The Sex-O-Lettes. Denny Randell was professioneel liedjesschrijver (ook voor dat groepje). Onder meer The Supremes, Neil Sedaka en The Osmonds namen werk van hem op. (Don't let them) Stop the music werd voor het eerst op plaat gezet door Dennis Fitzgerald & Co, een gelegenheidsformatie. Het was voor zover bekend hun enige single. Denny Randell was bij die opname betrokken. Het is mogelijk dat Dennis Fitzgerald enige tijd een pseudoniem was voor Randell.

In Nederland zijn twee covers bekend van het nummer.

Stop the music
Single van: Dizzy Man's Band
B-kant(en)	De boerderij
Uitgebracht	1977
Genre	disco
Duur	3:54
Label	EMI Nederland/Bovema
Schrijver(s)	Denny Randell, Letty Jo Randell
Producent(en)	Frans Mijts, Dizzy Man’s Band
Dizzy Man's Band
1976 Every day in action   1977 Stop the music   1977 Rio
Portaal    Muziek

Stop the music is een bijna vergeten single van Dizzy Man's Band. Het was hun laatste single voor het platenlabel EMI Nederland en werd geen hit. Het was voorts voor het eerst dat de nummers niet door de leden zelf waren geschreven, maar dat ze liedjes van anderen zongen. Ook nieuw voor de groep is een nummer in het Nederlands gezongen. Na een uitstapje naar de Bovema Studio in Heemstede keerde de Dizzy Man's Band weer terug naar de Soundpush Studio in Blaricum. Muziekproducent was Frans Mijts (oprichter van die studio) in samenwerking met de band.

De boerderij is een cover van Jollity farm, een lied van Lesley Sarony en Lawrence Wright in een bewerking van Jacques Kloes. Het is eerder uitgevoerd door Sarony zelf en de Bonzo Dog Doo-Dah band.

(Don’t let them) Stop the music
Single van: Bonnie St. Claire
B-kant(en)	Do you feel alright
Uitgebracht	1978
Genre	disco
Duur	3:54
Label	Philips Records
Schrijver(s)	Denny Randell, Letty Jo Randell
Producent(en)	Peter Koelewijn
Bonnie St. Claire
1977 Als manna   1978 Stop the music   1978 Oh Boy
Portaal    Muziek

Een jaar later verscheen een versie van Bonnie St. Claire, opgenomen onder leiding van Peter Koelewijn en begeleid door het orkest van Harry van Hoof. Ook dit werd geen hit. De B-kant was van Koelewijn zelf.