Irene (planetoïde)

(14) Irene is een grote planetoïde in een baan tussen de planeten Mars en Jupiter, in de belangrijkste planetoïdengordel van het zonnestelsel. De planetoïde voltooit elke 4,16 jaar een omloop om de zon en is gemiddeld ongeveer 2,59 astronomische eenheden van de zon verwijderd. Irene heeft vanaf de aarde gezien een maximale magnitude van +8,85.

(14) Irene
Symbool
TypePlanetoïde
S-type
Datum ontdekking19 mei 1851
Ontdekt doorJohn Russell Hind
Vernoemd naarEirene , de Griekse mythologie een van de drie horae en de personificatie van de vrede
Fysische gegevens
Diameter152 km[1];
167x153x139 km[2]
Massa8,2 × 1018 kg[2]
Rotatietijd15,06 uur[1]
Albedo(geometrisch) 0,180[1]%
Baangegevens
Perihelium2,150 AU
Aphelium3,020 AU
Halve lange as (a)2,585 AU
Excentriciteit (e)0,168
Lengte klimmende knoop (Ω)86,493°
Argument van het periapsis (ω)96,473°
Periode (P)1518,176 dagen
(4,16 a)
Dagelijkse beweging (n)18,52 km/s
Inclinatie (i)9,106°
Waarnemingsgegevens
Schijnbare helderheid+8.85 tot +12.30 mag
Portaal    Astronomie

Ontdekking en naamgeving

Irene werd op 19 mei 1851 ontdekt door de Engelse astronoom John Russell Hind. Hind had eerder de planetoïden Iris, Flora en Victoria ontdekt en zou na Irene nog zes andere planetoïden ontdekken.

De naam Irene werd voorgesteld door de astronoom John Herschel. De godin Eirene is in de Griekse mythologie een van de drie horae en de personificatie van de vrede.

Eigenschappen

Uit spectraalanalyse blijkt dat Irene ongeveer bolvormig is, met een diameter van ongeveer 152 km. Ze is een S-type planetoïde, wat wil zeggen dat ze een helder oppervlak heeft dat grotendeels uit silicaten en metalen bestaat. Irene draait in iets meer dan 15 uur om haar as.

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.