|
| |
| |
De omstandigheden waaronder Mary Shelleys roman Frankenstein; or, The Modern Prometheus (1818) tot stand kwam spreken al evenzeer tot de verbeelding als het verhaal zelf. In de zomer van 1816 waren Mary en Percy Bysshe Shelley te gast bij de dichter Lord Byron. Ze verbleven samen met andere gasten in Villa Diodati aan het[meer van Genève. Op een avond spraken ze af om een wedstrijd te houden in het vertellen van het meest angstaanjagende spookverhaal. Aanvankelijk had Mary niet veel inspiratie, tot ze tijdens een slapeloze nacht in de macht kwam van een sterke verbeelding:[1]
| « Mijn verbeelding, ongenodigd, overviel me en leidde me, en levendige beelden overspoelden mijn geest, sterker dan in een gewone droom. Ik zag... de bleke student van de goddeloze Kunst neerknielen naast het schepsel dat hij had gemaakt... en dan, door de werking van de een of andere vreemde machine hoe het tot leven kwam, en zich ongemakkelijk begon te bewegen. » |
De auteur stelt de werking van haar creatieve geest voor alsof ze slechts een medium was dat deze verschrikkelijke beelden ontving. Mary Shelley begon aan het verhaal te schrijven toen ze 18 jaar was en de roman werd anoniem in Londen gepubliceerd toen ze 20 was. Haar naam kwam pas voor in de tweede editie van 1831.
- ↑ Uit het voorwoord van Frankenstein, editie van 1831 - geparafraseerd