Imperative

De vorm van de imperatief ofwel gebiedende wijs (imperative) is gelijk aan de infinitiefvorm zonder to:

• Run for your life! = Ren voor je leven! (to run = rennen)
• Try not to make any mistakes! = Probeer geen fouten te maken! (to try = proberen)

De imperative kan bijv. een verzoek uitdrukken. Meestal wordt er please (alsjeblieft/alstublieft) toegevoegd, dit klinkt beleefder. Imperatives zonder please zijn eerder uitzondering dan regel.

Subjunctive

De subjunctive is een wijs zonder -s in de derde persoon enkelvoud bij regelmatige werkwoorden. Bij to have, to go en to be is deze wijs in vorm gelijk aan de infinitive.

In het algemeen drukt de subjunctive uit dat het beschrevene niet tot de "rechtstreekse werkelijkheid" behoort, ofwel om een wens, vermoeden, advies e.d. uit te drukken. In de praktijk wordt de subjunctive vooral gebruikt in bijzinnen ingeleid door that:

• We suggested that he go to a specialist.
• best known from Socrates' playful suggestion in Plato's Apology (}6d) that this be his "punishment ^[1]
• He says that he is very sad that he cannot control his walking and wished that he walk like a steady, regard gentleman.^[2]

Het gebruik van deze wijs is overwegend Amerikaans en vrijwel geheel beperkt tot de geschreven taal.