wroeten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • wroe·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘woelen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
wroeten
wroette
gewroet
zwak -t volledig

Werkwoord

wroeten

  1. inergatief de grond omwoelen op zoek naar iets
    • Hij wroette in de modder om zijn verloren ring terug te vinden. 
Afgeleide begrippen

Gangbaarheid
  • Het woord wroeten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "wroeten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.