wriemelen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • wrie·me·len
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘zich kronkelen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1410 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
wriemelen
wriemelde
gewriemeld
zwak -d volledig

Werkwoord

wriemelen

  1. inergatief onrustig door elkaar bewegen of doen bewegen
    • Er werd gewroet en gewriemeld maar niets mocht baten. 
  1. onpersoonlijk ~ van in groten getale door elkaar bewegend aanwezig zijn
    • Het wriemelde er van de insecten. 

Gangbaarheid

  • Het woord wriemelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
85 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.