vernuft

• Geluid:  vernuft    (hulp, bestand)
• IPA: / vərˈnʏft /

• ver·nuft

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘verstand’ voor het eerst aangetroffen in 1400 [1]
• van Middelnederlands vernuft, cognaat met Duits Vernunft [2][3]

vernuft o

1. vindingrijkheid; inventiviteit
2. verstand, intelligentie

• vernuftig

• Het woord vernuft staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vernuft' herkend door:

• van Middelhoogduits vernuft, misschien via Middelnederduits vornuft [1]

vernuft o

1. ontvangen van informatie, vernemen
2. met het verstand waarnemen, begrijpen

• van Oudhoogduits firnunft, firnumft, fernumst [1]

vernuft, o

1. ontvangen van informatie, vernemen
2. met het verstand waarnemen, begrijpen

• Duits: Vernunft
• Middelnederduits: vornuft
• Middelnederlands: vernuft
• Nederlands: vernuft

• Duits: Vernunft, v