uitzondert
Nederlands
Woordafbreking
- uitĀ·zonĀ·dert
Werkwoord
vervoeging van |
---|
uitzonderen |
uitzondert
- (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitzonderen
- ... dat jij uitzondert.
- (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitzonderen
- ... dat hij uitzondert.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.