uitvaardigde
Nederlands
Woordafbreking
- uit·vaar·dig·de
Werkwoord
| vervoeging van |
|---|
| uitvaardigen |
uitvaardigde
- (in een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitvaardigen
- ... dat ik uitvaardigde.
- ... dat jij uitvaardigde.
- ... dat hij, zij, het uitvaardigde.
- ... dat ik uitvaardigde.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.