spruiten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • sprui·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘loten vormen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
spruiten
sproot
gesproten
klasse 2 volledig

Werkwoord

spruiten

  1. ergatief ~ uit: voortkomen of voortvloeien uit
    • Dit spruit uit zijn verlangen beroemd te worden. 

Zelfstandig naamwoord

spruiten mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spruit

Gangbaarheid
  • Het woord spruiten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "spruiten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.