slechten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • slech·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘vlak maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
slechten
slechtte
geslecht
zwak -t volledig

Werkwoord

slechten

  1. overgankelijk een probleem, moeilijkheid verwijderen, oplossen, afbreken
    • Er moeten nog een paar barrières worden geslecht. 
    • De seksuele revolutie van de jaren 1960 slechtte die algemene taboes rond seksualiteit. 
Hyponiemen
  • afslechten, beslechten, bijslechten, inslechten, opslechten

Gangbaarheid
  • Het woord slechten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
95 %van de Nederlanders;
81 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "slechten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.