ruig

Nederlands

Uitspraak

Geluid: ruig (hulp, bestand)

Woordafbreking

ruig

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘ruw’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1292 [1]

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	ruig	ruiger	ruigst
verbogen	ruige	ruigere	ruigste
partitief	ruigs	ruigers	-

Bijvoeglijk naamwoord

ruig

bestaande uit onregelmatige, stijve en dichte beharing

- Hij liet zijn handen glijden door de ruige vacht van zijn geliefde hond.
geneigd tot onbesuisd en grof gedrag

- De waard zette die dronken ruige klanten zonder pardon buiten de kroeg.

Gangbaarheid

Het woord ruig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ruig' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"ruig" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.