ruien

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • rui·en
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘periodiek haren verliezen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1567 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
ruien
ruide
geruid
zwak -d volledig

Werkwoord

ruien

  1. (van vogels) op regelmatige tijden van veren wisselen.
    • Deze vogels hebben nog niet geruid. 
Vertalingen
    1. (van vogels) op regelmatige tijden van veren wisselen   

Zelfstandig naamwoord

ruien mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord rui

Gangbaarheid
  • Het woord ruien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
95 %van de Nederlanders;
92 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "ruien" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.