ronselen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ron·se·len
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het ?, in de betekenis van ‘werven’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1720 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
ronselen
ronselde
geronseld
zwak -d volledig

Werkwoord

ronselen

  1. overgankelijk iemand aanwerven voor dienst in het leger of aan boord van een schip
    • Hij liet zich ronselen en belandde zo op Java. 

Gangbaarheid
  • Het woord ronselen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "ronselen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.