pikant

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • pi·kant
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘prikkelend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1617 [1]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen pikantpikanterpikantst
verbogen pikantepikanterepikantste
partitief pikantspikanters-

Bijvoeglijk naamwoord

pikant

  1. (voeding) met een prikkelende, scherpe smaak
    • Hij serveerde het met een pikante saus. 
  2. overdrachtelijk de zinnen prikkelend, enigszins scandaleus
    • Er kwamen steeds meer pikante details aan het licht. 

Gangbaarheid
  • Het woord pikant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "pikant" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.