pedanten
Nederlands
Woordafbreking
- pe·dan·ten
Woordherkomst en -opbouw
- pedant zn met de uitgang -en
Zelfstandig naamwoord
pedanten mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord pedant
- Montaigne vergelijkt de pedanten, die boekenwijsheid pikken en op de lippen dragen, met vogels die graantjes zoeken voor hun jongen, en ze in hun bek meebrengen zonder te proeven of zichzelf te voeden. [1]
Verwijzingen
- Verschaffel, B. Figuren / Essays. (1995) Van Halewyck, Leuven / De Balie, Amsterdam; ISBN 90 5617 035 X; p. 10; geraadpleegd 2018-05-27
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.