mankeren

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • man·ke·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘missen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1588 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
mankeren
mankeerde
gemankeerd
zwak -d volledig

Werkwoord

mankeren

  1. onpersoonlijk een gebrek hebben
    • Het mankeerde hem aan doorzettingsvermogen. 
  2. absoluut iets ~ aan: een gebrek vertonen
    • Er mankeerde van alles aan die vertaling. 
  2. absoluut iets ~: een ziekte of gebrek hebben
    • Hij heeft nog nooit iets gemankeerd. 

Gangbaarheid
  • Het woord mankeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "mankeren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.