kien

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kien
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘pienter’ voor het eerst aangetroffen in 1969 [1] [2] [3] [4]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen kienkienerkienst
verbogen kienekienerekienste
partitief kienskieners-

Bijvoeglijk naamwoord

kien

  1. slim, pienter
    • Hij is een kiene jongen die wel kan gaan studeren. 

Werkwoord
vervoeging van
kienen

kien

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kienen
    • Ik kien. 
  2. gebiedende wijs van kienen
    • Kien! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kienen
    • Kien je? 

Meer informatie

Gangbaarheid
  • Het woord kien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
93 %van de Nederlanders;
60 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "kien" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. kien op website: Etymologiebank.nl
  3. kien op website: Etymologiebank.nl
  4. kien op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.