kallers

Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈkɑləɾs /
Woordafbreking
  • kal·lers
Naar frequentie zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

kallers, mv

  1. onbepaalde vorm genitief meervoud van kall (mannelijke verbuiging)
Schrijfwijzen
  • kalls (onzijdige verbuiging)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.