incontinent

Nederlands

Uitspraak

Geluid: incontinent (hulp, bestand)

Woordafbreking

in·con·ti·nent

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	incontinent	incontinenter	incontinentst
verbogen	incontinente	incontinentere	incontinentste
partitief	incontinents	incontinenters	-

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘urine of ontlasting niet kunnende ophouden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1950 [1]

Bijvoeglijk naamwoord

incontinent

(medisch) niet in staat de urine of ontlasting te beheersen

- Hij verzorgde zijn incontinente moeder enige tijd zelf, maar dat viel uiteindelijk niet vol te houden.

Afgeleide begrippen

incontinentie

Gangbaarheid

Het woord incontinent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'incontinent' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"incontinent" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.