hæren

Deens
Woordafbreking
  • hæ·ren

Zelfstandig naamwoord

hæren, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van hær


Noors
Woordafbreking
  • hæ·ren
Naar frequentie 1447

Zelfstandig naamwoord

hæren, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van hær


Nynorsk
Woordafbreking
  • hæ·ren

Zelfstandig naamwoord

hæren, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van hær
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.