huiveren

Nederlands

Uitspraak

Geluid: huiveren (hulp, bestand)

Woordafbreking

hui·ve·ren

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘rillen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1573 [1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
huiveren	huiverde	gehuiverd
zwak -d	volledig

Werkwoord

huiveren

inergatief rillen van verkilling, afschuw of angst

- Zijn verhaal ademde een uitzichtsloosheid waar ik van huiverde.

Gangbaarheid

Het woord huiveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'huiveren' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"huiveren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.