gongestigen

Nynorsk

Woordafbreking

gon·ge·sti·gen

Zelfstandig naamwoord

gongestigen, m

bepaalde vorm nominatief enkelvoud van gongestig

Schrijfwijzen

(hoofdvorm) gangstigen
(bijvorm) gangstien
(bijvorm) gongestien

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.