gluipen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: gluipen (hulp, bestand)

Woordafbreking

glui·pen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘loeren’ voor het eerst aangetroffen in 1573 [1]
[2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
gluipen	gluipte	gegluipt
zwak -t	volledig

Werkwoord

gluipen

inergatief vals zijn en/of huichelachtig kijken

- Uit 't dorre rimpelbakkes gluipten z'n felle oogen naar den dokter terwijl hij met bevende handen den vuilen, blauwen hoofddoek rechtschikte.[3]

Afgeleide begrippen

gluiper, gluiperd

Gangbaarheid

Het woord gluipen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'gluipen' herkend door:

77 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"gluipen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
etymologiebank.nl
Uit 't gevaar Carry van Bruggen Groot Nederlands deel 2 1908

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.