disputen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • dis·pu·ten

Zelfstandig naamwoord

disputen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord dispuut


Spaans

Werkwoord
vervoeging van
disputar

disputen

  1. aanvoegende wijs derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van disputar
  1. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van disputar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.