diskwalificeren
Nederlands
Woordafbreking
- dis·kwa·li·fi·ce·ren
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘ongeschikt verklaren’ voor het eerst aangetroffen in 1898 [1]
Werkwoord
diskwalificeren
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
diskwalificeren |
diskwalificeerde |
gediskwalificeerd |
zwak -d | volledig |
- iemand uitsluiten voor een wedstrijd
- zeggen dat iets niet goed is
Gangbaarheid
- Het woord diskwalificeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'diskwalificeren' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
97 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.