bruka

Noors
Woordafbreking
  • bru·ka
Naar frequentie zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

bruka, mv

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van bruk
Schrijfwijzen
  • brukene


Nynorsk
Woordafbreking
  • bru·ka

Werkwoord

bruka

  1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast bruke, zie aldaar

bruka

  1. verleden tijd van bruka
  2. voltooid deelwoord van bruka
Schrijfwijzen

bruka

  1. gebiedende wijs van bruka
Schrijfwijzen

Werkwoord

bruka

  1. verleden tijd van bruke
  2. voltooid deelwoord van bruke
Schrijfwijzen

bruka

  1. gebiedende wijs van bruke
Schrijfwijzen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.