bother

Engels
Uitspraak
enkelvoud meervoud
bother bothers

Zelfstandig naamwoord

bother

  1. gedoe, last, soesa
vervoeging
onbepaalde wijs to bother
he/she/it bothers
verleden tijd bothered
voltooid
deelwoord		 bothered
onvoltooid
deelwoord		 bothering
gebiedende wijs bother

Werkwoord

bother

  1. lastigvallen, storen
  1. «Pleas don't bother him, he is very busy.»
    Val hem alsjeblieft niet lastig, hij heeft het erg druk.
  2. moeite doen
  1. «Oh, don't bother!»
    Ach, laat maar!
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.