aliento

Spaans
Uitspraak
  • IPA:
Woordherkomst en -opbouw
  • Van Latijn *alenĭtus; van anhelĭtus
Woordafbreking
  • a·lien·to
enkelvoud meervoud
aliento alientos

Zelfstandig naamwoord

aliento m

  1. adem
  2. aanmoediging
    • Permaneció así un rato, mirando a través del cristal empañado por su propio aliento.  [1]
Verwante begrippen

Werkwoord
vervoeging van
alentar

aliento

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van alentar
vervoeging van
alentarse

aliento

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van alentarse

Verwijzingen
  1. Arturo Pérez-Reverte, El club Dumas, 1993 (2008 uitg., ISBN 9788466320702)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.