Substantive

Duits
Uitspraak
  • IPA: /ˈzʊpstanˌtiːvə/
Woordafbreking
  • Sub·stan·ti·ve

Zelfstandig naamwoord

Substantive o, mv

  1. (verouderend) datief enkelvoud van Substantiv
  2. nominatief, genitief en accusatief meervoud van Substantiv
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.