-enaar

• -e·naar

• Afgeleid van -en- met het achtervoegsel -aar [1]

-enaar m

1. iemand die de handeling verricht van het genoemde woord

1. • Vormt mannelijke zelfstandige naamwoorden van woorden maar niet bij woorden die eindigen op een stomme e (sjwa) en een l, n of r. 

1. • Kunst → kunstenaar. 

1. • Tol → tollenaar. 

1. • Bult → bultenaar. 

1. • Moord → moordenaar. 

2. bewoner van de genoemde stad, dorp, streek, etc

1. • Vormt mannelijke zelfstandige naamwoorden van geografische eigennamen maar niet bij woorden die eindigen op een stomme e (sjwa) en een l of n. 

1. • Gent → Gentenaar. 

1. • Zwolle → Zwollenaar. 

1. • Den Bosch → Bosschenaar. 

• [1] -aar