ἰδιοσυγκρασία

Grec ancien

Étymologie
De ἴδιος, ídios (« propre », « particulier ») et σύγκρασις, súnkrasis (« mélange »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἡ ἰδιοσυγκρασία αἱ ἰδιοσυγκρασίαι τὼ ἰδιοσυγκρασία
Vocatif ἰδιοσυγκρασία ἰδιοσυγκρασίαι ἰδιοσυγκρασία
Accusatif τὴν ἰδιοσυγκρασίαν τὰς ἰδιοσυγκρασίας τὼ ἰδιοσυγκρασία
Génitif τῆς ἰδιοσυγκρασίας τῶν ἰδιοσυγκρασιῶν τοῖν ἰδιοσυγκρασίαιν
Datif τῇ ἰδιοσυγκρασίᾳ ταῖς ἰδιοσυγκρασίαις τοῖν ἰδιοσυγκρασίαιν

ἰδιοσυγκρασία, idiosugkrasía \i.di.o.syŋ.kra.ˈsi.aː\ féminin

  1. Idiosyncrasie.

Variantes
  • ἰδιοσυγκρασίη (Ionien)

Références
  • Cet article utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC-BY-SA-3.0 : ἰδιοσυγκρασία.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.