ἡγεμών

Grec ancien

Étymologie

De ἡγέομαι, hêgéomai.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἡγεμών οἱ ἡγεμόνες τὼ ἡγεμόνε
Vocatif ἡγεμών ἡγεμόνες ἡγεμόνε
Accusatif τὸν ἡγεμόνα τοὺς ἡγεμόνας τὼ ἡγεμόνε
Génitif τοῦ ἡγεμόνος τῶν ἡγεμόνων τοῖν ἡγεμόνοιν
Datif τῷ ἡγεμόνι τοῖς ἡγεμώνι(ν) τοῖν ἡγεμόνοιν

ἡγεμών, hêgemốn \hɛː.ɡe.ˈmɔːn\ masculin

  1. Souverain.

    Variantes

    Dérivés dans d’autres langues

    • Grec : ηγεμόνας
    • Latin : hegemon
    • Russe : гегемон

    Références

    • Cet article utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC-BY-SA-3.0 : ἡγεμών.
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.