ἐχθρός

Voir aussi : εχθρός

Grec ancien

Étymologie

De ἔχθος (« haine »).

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ἐχθρός ἐχθρά ἐχθρόν
vocatif ἐχθρέ ἐχθρά ἐχθρόν
accusatif ἐχθρόν ἐχθράν ἐχθρόν
génitif ἐχθροῦ ἐχθρᾶς ἐχθροῦ
datif ἐχθρ ἐχθρ ἐχθρ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ἐχθρώ ἐχθρά ἐχθρώ
vocatif ἐχθρώ ἐχθρώ ἐχθρώ
accusatif ἐχθρώ ἐχθρά ἐχθρώ
génitif ἐχθροῖν ἐχθραῖν ἐχθροῖν
datif ἐχθροῖν ἐχθραῖν ἐχθροῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ἐχθροί ἐχθραί ἐχθρά
vocatif ἐχθροί ἐχθραί ἐχθρά
accusatif ἐχθρούς ἐχθράς ἐχθρά
génitif ἐχθρῶν ἐχθρῶν ἐχθρῶν
datif ἐχθροῖς ἐχθραῖς ἐχθροῖς

ἐχθρός, ekhthrós \ekʰ.ˈtʰros\

  1. Détesté, haï.
  2. Ennemi de.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἐχθρός οἱ ἐχθροί τὼ ἐχθρώ
Vocatif ἐχθρέ ἐχθροί ἐχθρώ
Accusatif τὸν ἐχθρόν τοὺς ἐχθρούς τὼ ἐχθρώ
Génitif τοῦ ἐχθροῦ τῶν ἐχθρῶν τοῖν ἐχθροῖν
Datif τῷ ἐχθρ τοῖς ἐχθροῖς τοῖν ἐχθροῖν

ἐχθρός, ekhthrós \ekʰ.ˈtʰros\ masculin

  1. Ennemi.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.