ἀκόρεστος

Grec ancien

Étymologie

Variante attique de ἀκόρητος, de κορέννυμι.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ἀκόρεστος ἀκόρεστος ἀκόρεστον ἀκόρεστοι ἀκόρεστοι ἀκόρεστα ἀκόρεστω ἀκόρεστω ἀκόρεστω
Vocatif ἀκόρεστε ἀκόρεστε ἀκόρεστον ἀκόρεστοι ἀκόρεστοι ἀκόρεστα ἀκόρεστω ἀκόρεστω ἀκόρεστω
Accusatif ἀκόρεστον ἀκόρεστον ἀκόρεστον ἀκόρεστους ἀκόρεστους ἀκόρεστα ἀκόρεστω ἀκόρεστω ἀκόρεστω
Génitif ἀκόρεστου ἀκόρεστου ἀκόρεστου ἀκόρεστων ἀκόρεστων ἀκόρεστων ἀκόρεστοιν ἀκόρεστοιν ἀκόρεστοιν
Datif ἀκόρεστ ἀκόρεστ ἀκόρεστ ἀκόρεστοις ἀκόρεστοις ἀκόρεστοις ἀκόρεστοιν ἀκόρεστοιν ἀκόρεστοιν

ἀκόρεστος, akorestos

  1. Insatiable, inépuisable.
  2. Qui ne cause aucune satiété.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.