χίλιοι

Du grec ancien χίλιοι, khilioi (« mille »).

χίλιοι, -ες, -α \ˈçi.li.i\

1. Mille (1000).

De l’indo-européen commun *(sm̥-)ǵʰéslo-, apparenté au latin mille, au sanscrit सहस्र, sahásra.

χίλιοι, khilioi \kʰi͜íli.ŏ͜ɪ̆\

1. Mille, un millier de. Note : parfois nom commun suivi du génitif, parfois adjectif numéral.
   • χιλίη ἵππος — (Hdt.5.63) τὴν ἵππον τὴν χιλίην — (Id.8.113)

     mille chevaux.

• (Dorien) χήλιοι
• (Ionien) χείλιοι

• δισχίλιοι (deux-mille)
• πεντακισχίλιοι (cinq-mille)
• χιλιάγωνος (à mille angles)
• χιλιάκις (mille fois)
• χιλίανδρος (à mille homme)
• χιλιάριθμος
• χιλιάροτρος
• χιλιαρχέω
• χιλιάρχης, χιλίαρχος (chiliarque)
• χιλιαρχία (chiliarchie)
• χιλιαρχικός (de chiliarque)
• χιλιάς
• χιλιαστήρ
• χιλιαστύς
• χιλιάζω (avoir mille ans)
• χιλιετηρίς (millénaire)
• χιλιέτης (de mille ans)
• χιλιοδύναμος
• χιλιοφόρος (portant mille)
• χιλιόφυλλος
• χιλιοκαιπεντηκοσταπλασίων (1050 fois)
• χιλιοκράτωρ
• χιλιοκτακοσιογδοηκονταπλασίων (1800 fois)
• χιλιόκωμος (de mille villages)
• χιλιόμβη (sacrifice de mille victimes)
• χιλιόναυς, χιλιοναύτης (de mille navires)
• χιλιόομαι (devoir payer mille drachmes)
• χιλιόπαλαι (il y a mille ans)
• χιλιόπηχυς (de mille volumes)
• χιλιοπλάσιος, χιλιοπλασίων
• χίλιος
• χιλιοστός (millième)
• χιλιοστύς
• χιλιοτάλαντος (pesant mille)
• χιλιόχρυσος
• χιλίωρος (de mille ans)

• Français : kilo-
• Italien : chilo-
• Latin : chilias

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901